بررسی فراوانی ژنوتیپ های e.coliانتروپاتوژنیک در نمونه های سبزیجات

به دنبال افزایش مصرف میوه جات و سبزیجات در سراسر جهان، تعداد شیوع های ناشی از مصرف مواد غذایی آلوده با بیماری زا ها از جمله پاتوتایپ های مولد اسهال اشرشیاکلی نیز افزایش یافته است. سویه های اشرشیاکلی بیماری زای روده ای (epec)enteropathogenic escherichia coli عامل مهمی در ایجاد اسهال حاد و مزمن در انسان ها هستند. شیوع هایی از آن در ارتباط با مصرف آب و غذای آلوده بوده است. این مطالعه به منظور ارزیابی فراوانی epec در 100 نمونه سبزی شامل 72 نمونه ریحان، 25 نمونه اسفناج و 15 نمونه گشنیز با تکنیک pcr در تهران انجام گرفته است. pcrبا 4 جفت پرایمر برای ژن های eaea، stx1، stx2 و bfpa انجام گرفت و سویه هایی از اشرشیاکلی که برای ژن eaea مثبت و برای ژن های stx1 و stx2 منفی بودند به عنوانepec معرفی شدند. سویه های epec در 2 نمونه اسفناج (8%) و 5 نمونه ریحان (95/6%) شناسایی شدند و نمونههای گشنیز آلودگی با epec نشان ندادند. علاوه براین هیچ کدام از نمونه ها دارای ژن bfpa نبودند که آلودگی با سویه های غیرتیپیک epec را پیشنهاد می کند. این جدایه های epec برای حساسیت ضد میکروبی خود با روش انتشار در آگار(kirby-bauer) مورد بررسی قرار گرفتند. آنتی بیوتیک های مورد استفاده آموکسی سیلین، تتراسایکلین، سفتازیدیم، سفالوتین، سفکسیم، سفپیم، آمیکاسین، ایمیپنم، جنتامیسین، کلرامفنیکل، کانامایسین، سفتیزوکسیم، استرپتومایسین، سیپروفلوکساسین، نالیدیکسیک اسید و تری متوپریم-سولفومتوکسازول بودند. 100% سویه های جداشده از سبزیجات به کلرامفنیکل، استرپتومایسین و تتراسایکلین مقاوم بودند و 29% نیز به تری متوپریم- سولفومتوکسازول و سفتازیدیم و 42.85% به آموکسی سیلین مقاومت نشان دادند. جدایه های epec به سایر آنتی بیوتیک ها حساس بودند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که سبزیجات می تواند منبعی از عفونت های روده ای ناشی از epec در تهران باشد.